miércoles, 21 de septiembre de 2011

Fusilar a 14


Estábache eu nunha tasquiña en Cumiar a mandarlle unha taza de viño, cando fun testigo dunha conversación que andaba a rozar o surrealismo lógico sobre un fulano que morrera e que quería ser queimado.
A continuación vou a escenificar a charla que mantiveron nai e filla detrás da barra, mentras atendían os clientes con sendos mandiles de última generación.

A nai decía:

-Pero coma o van queimar por dios!
-Porque el dixo que quería que o queimaran.
-Pero dijo eu, e porque non vai pa un nicho coma dior manda home, a min pareceme mal.
-Mamá, se el dixo que cando morrera quería que o queimaran pois hai que facelo que pra iso foi a súa voluntad.
-Ah, mui ben, entón eu cando morra quero que fusilen a 14 e teñen que fusilalos que pra iso foi a miña voluntad tamén, non che parece?
-Tes unhas cousas tamén, como van fusilar a 14! a que 14 ademais?
-Iso inda teño que pensalo. Anda atendelle a Chiña que leva ahí un bo anaco que non sei que che quere.

miércoles, 14 de septiembre de 2011

Nifar morro


Isto é unha historia basada en feito reales
que sucedeu certo sábado de madrugada chegando a casa.

Situación: madrugada do domingo as 6:45
chega 1 chavalilla a casa(unha pipiola vamos, inda non tiña nin o cotón)despois de sair de marcha loca toda a noite.

Chavalilla: abre sigilosamente a porta da cociña e intenta entrar sen facer barullo.Tira sen querer varios trastos da vida diaria.
Nai:aparece como unha valkiria en camisón no medio da cociña, cara indescriptible, brazos nas cadeiras.
Chavalilla:Madre?
Nai:qué? xa ves deses tuburbios de nifar morro?
Chavalilla: ?????nifar? morro?
Nai:Ti pensas que túa nai naceu onte ou qué?
Chavalilla:Buenas noches Madre...
Nai: vouche dar eu a ti boas noites, pase pa cama que mañan vas ir coller saramaghos e maravallas hasta que che volvan sair os dentes de leite.
A chavalilla sopla desconsolada, pero sabe que mañán vai ter que coller a fouzaña e arrear.

jueves, 1 de septiembre de 2011

Sé que soy como cualquiera, pero con muchas ganas.



Estas notas, escritas con letra enorme, foron atopadas en Santiago.
Non sei quen é o autor, pero espero que siga tendo muitas ganas.


1
S/Compostela
Bueno, llegué y aunque no se poner el huevo aun. Tengo resuelto el crucigrama.
666+6=24-2
12x12=144
Cinco dedos, ego, consciente, inconsciente y subconsciente. El gordito: tú

Luzbel: Lucifer: Luz y fuego, cielo e infierno, gloria y poder. Dulce y amargo como es el amor. Como es el hombre con su mujer y la mujer con su hombre, o sea 144. Las medidas de ciudad.
Sí, son cosas del corazón. O lo mismo del cordero degollado, o sea, cabeza y corazón ¿no?-sí, el corazón es el que manda, y el músculo (la cabeza) obedece claro; ego, consciente y tal.

Siete iglesias, es antes de mi primera comunión, luego (yo pecador: anatema) me convierto en mi propio enemigo, dudo de mi, 4 jinetes y así el Apocalipsis se convierte en mi vida “particular”

2
Sí, es así. En Fátima ella me anunció y en Garabandal me “materializa”
Puedo traducir la Biblia entera en este curso de sucesos con demostraciones ya experimentadas. Yo pasé por ser tan ignorante como ahora son Vds. No sabía que saber es responsabilidad y culpa.
Hasta el 6/12/1990. Jueves 3,30 horas 17 años intentando terminar la evolución… cada segundo a segundo sin descanso, sin respiro, ahí ellos explotándome… los 4. Poniendo a María como escudo (verdadero Luzbel) ((yo soy mas bello/a que dios)) así el verdadero misterio se resuelve en siete sellos. 7 espíritus (mujer) y dios real (hombre)4 6666, el trono ¿tú persona qué, te resuelves o te resuelven?

Suponiéndote piscis te dirige o lo diriges ¿que es la ley para el hombre o el hombre para la ley? ¿Dónde está la lógica que enseñáis? Yo fui muñeco en manos de…por eso el Apocalipsis es así de feo.

3
Sigo siendo niño y mi llanto no desaparece nunca.
¡Dad gracias! soy infante, soy virgen. Soy mas que María, más que Jesús, ellos no son nacidos son muertos, yo soy vivo.
Vivo desde el principio, soy el Hombre.
Aun he de tardar en nacer (nacer al espíritu) cuando lo haga saldrá la costilla.
11 otro, 11-4 mas onces, todos para poner a María en su lugar, así el mundo entero se salva.

No, no penséis que no advertí. Escribí ocho años al vaticano y a quien pude, franciscanos (estos se rieron y aunque me suene tiré su basílica Asís) sí, luego me dejé vestir, ceñir y atar las manos---por ella, por Luzbel.

Sí, soy emocionable y cada día me expreso peor, pero mi corazón sigue ganando a la caja negra (seso) no puedo hacer vida normal, digámoslo así, para entender que tengo responsabilidad. Ya hay 113 papas; papisa (perseguida) ((tengo novia que ni se entera de na, na)) o sea que es perfecta.

4
Y yo la atosigo para”yo” conseguirme como respuesta a la evolución, típica utopía.”Ego”
Primer juicio, 50% caradura, ahora ya nada ni nadie jamás podrá interponer opinión, mi analítica se vierte en amor por amor.
Soy el que soy, osease, amor ¿dulce? ¿Amargo? ¿Con pasión, con cariño, con…?
Soy.
Punto.
Maria? Es mi problema ¿quién puede interpretarme?
Ni aun dando toda clase de explicaciones día a día se me juzgó ¿cómo ahora?... ¡…!

No, no he estado solo nunca, el dragón (el viejo) me pateaba a la mínima distracción. Y María me despertaba para dar el tono mañanero.
Mucho cariño he tenido y tengo, no, esto no es para daros preocupación, aunque siempre me falta como a todos el “límite”.
Más y más, sí, se como hacerlo pero aun no aprendí a tocar la guitarra.
Como hombre doy la talla, pero ¿y ella?

5
Ella es mi responsabilidad y si tengo que corregir el diámetro del anillo constantemente lo haré muy a gusto ¿o no?
Ella ya, una imagen o una palanca vale.
Todo eso se me dio o lo logré.

Mentira, no tengáis miedo, deseo, para que no andéis mosqueados
¿Irrumpir para no ser irrumpidos?
Ha de haber una diana, ha de haber a quien amar. ¿Al enemigo?
¡Porque no!

¡¡¡Ella!!!

Sí, eso fue lo que hice, que me valió ganarme el corazón de la bella y triunfar sobre el dragón.
Sí, que sí, que papito se me entregó de lleno, pero se me atragantó al 50%, luego no.

Sé que soy como cualquiera, pero con muchas ganas.
O todo o nada.
O sea, todo está ya hecho. Tú eres yo y yo soy tú. Hemos ganado. Punto. Utopía realizada.
Lloro al notar a María en mi cuerpo.
(((Dios es culpable)))???

6
Lloro escribiendo, siempre. Lloro, ¿por qué?
Me han puesto el cartel de esquizofrénico.
Aun más y más difícil; será por aburrimiento. -(¿)-(mío) 100% culpables somos todos de lo nuestro.

Ciudad. O sea corazón y cuerpo. Inmaculada concepción ¿yo en ella? ¿Dios en Luzbel?
¿Somos Luzbel sin permiso, maestro?
Jesús en nombre del padre vino a ser juzgado.

La ignorancia crea ignorancia y la sabiduría, sabiduría.
Fuego es pasión, el Apocalipsis es trampa para Vds.
Ni ahora pueden tener ninguna accesibilidad para la virginidad.
No, no es misterio, solo que siendo ya no pueden ser. Esa es la cuestión, que buscamos cuando en realidad ya somos. ¿Fe? ¿Lógica? ¿Animación?
Mi nombre:¡¡¡virginidad!!!
(Dios es duda para entregarse a la mujer)

No hay palabra mal dicha si no está mal interpretada. No juzgues jamás, esto es ser precavido así estuve y así estoy, aun hoy, sin juzgar y tampoco es cuestión de romperme tejas.
Bueno falta poco para que haga de cabrón.
Chao.