Tódalas mañáns, ahí hacia as 7 + ou -, desperto coa sensación de que non me corresponde ter corpo, noto que son un ente inerte que nin siquiera é capaz de coordinar os dedos dos pes, joder. Entón véñenme a cabeza un montón de plans, excusas, subterfugios etc pra quedar a dormir pra non ter que marchar po choyo, (xa sei, que sorte ter choyo e tal nos tempos que corren, debía de dar gracias a dios, cun canto nos dentes, non me podo queixar, quen lle dera a outros... en fin) o caso é que por mais voltas que lle dou o fin téñome que vestir a toda ostia e empezar co estres diario de atopar sitio pra aparcar, chegar a tempo, lava-la cara, a muda limpia, etc. Estando así, pensando nestas cousas, recordei os temas do Feng shui, sobre a colocación estratégica do mobiliario pra que as energías fluyan de tal xeito que a túa vida vaia millor, que sea unha autentica gloria vamos, e si, creo nisto porque teño un ejemplo clarísimo, e non vou dar nombres, ímoslle chamare Cropán,iso. Este home ten a súa habitación colocada de tal xeito que pra el levantarse é unha cousa extraordinaria, priciosa. Á beiriña da súa cama no canto de ter a típica mesita de noche, ten unha neveira piquirrichiña, desas de antes co congelador tipo buzón de correos, e alí garda, a parte do certificado de nacemento, varias botellas de viño, cerveza e licores varios. Enriba da neveira tenche el un tocadiscos, de tal forma que cando da media volta e sacude unha man, tropeza coa agulla e vota o tocadiscos a andar, entón a ritmo de cumbia, abre a neveiriña e saca a medicina que ten alí gardada, inmediatamente recobra a vida toda e salta da cama cunhas maracas e a camisa hawaiana posta rumbo á cociña, probablemente alí machica estilosamente unhas laranxas coas maracas pra facer zumo e lárgalle un peta alegremente. E a vivir!
Déjame actuar
Obrar en silencio
Con mi túnica transparente
