No faiado

-¿Ti xa fodeches?-prejunteille a miña irmán Dita de repente.
-Eu no, ¿ti?
-Tampouco
-¿E ti?-prejunteille a Tina
-Eu tampouco.
-¿Que andades a ladrar?-salpicou Chita que tiña a cama o lado da nosa.
-Nada.
-¿Cómo nada?, aljo andades a confesar e sejuro quie de sexo, buenooo.
-¿Quen fala de sexo?-oubeou Mingos que tiña un oído fino que nin a virgen
e iso que lle tocaba durmir contra o fondo de todo.
-A cona-dixen xa endinada-aquí non se pode ter intimidad nin ostias.
-¡A ver! ¿quen fodeu aqui?-jritou a Chita a pleno plumón.
-Eu-dixo Mingos.
-As peras non contan Mingos.

Silencio.

-¿Bueno que? hai que compartir información cos irmáns que lojo quedamos mal pola vosa culpa.
-¿Quen vai querer pinar contijo Chita? primeiro hai que atarte a un poste.
-Tade calados ostia que ando nella.
-¿Iso como será?-prejuntou Iluminada pasando de todo-¿Tes que te abrir toda a escachar e ven o fulano a metercha? a min iso non me colle na cabeza.
-Home, na cabeza non é precisamente-dixo Chiño.
-Home xa o sei, que pensades que non miro pas cabras co castrón.
-Pero é que non me cadra-dixo Tina-eu non me creo que a xente faja iso,
e lojo danche os buenor días coma quen que no.
-¿Pero que ten que ver os buenor días pra foder?-prejuntou Tonio
-Home, non sei, aljo ten que se notar, non podes ir lojo por ahí coma or mais.
-Ostia, ¿entón ti que pensas, que lojo cambiache a cara ou medrache o pelo?
-Vamos a ver-dixo Chita-que fale aljén que xa pinara, así é un sindiós,
se non aquí cheja o día e facémolo ridículo co cu ó aire.
-Cuidao que polo cu tamén seica é-isto basculouno Mari que rara ves falaba
e case sempre era pra que caláramos pra durmir.
-¿Qué ostia dis?-saltou da cama Tina-¿Cómo vai ser polo cu?
-Disque, eu oíno, sexo anual.

Alá polo fondo rían coma parvos. Tina continuou:

-¡Pero iso jamás da vida pode ser así, jamás! ¿ou é que ti nunca meteche un supositorio?
-Metín.
-Ah, ¿e qué? ajora compara e dime ti se iso ten siquiera un fundamento. É unha risa.
-O cu a beira da pisa-dixo Mingos
-Eu xa non vou poder durmir-Tina non tiña sosejo-no meu cu non toca nin dios.