Perdera o fío da conversación facía xa un bo anaco e nin siquiera recordaba se a entrevista era pra "Cárnicas Ibéricas" ou po "Teléfono quente", daquela eu arreaballe a todo e votaba curriculums en estado comatoso, o sea que podían chamarme de calquer sitio e eu iba.
Creo que votara uns poucos tamén no witiza.
Entroume o pánico.
Mirei a aquel fulano de traxe que esperaba unha resposta inmediata.
Recei pra que non fora un proxeneta.
-¿Y bien?
Non sabía porqué estaba nerviosa, pero sempre quixen saber cales eran as palabras mágicas ca xente pronunciaba pra conseguir choyo,porque eu non tiña nin zorra.
-Mire,-musitéi ó borde do atragantamento- ¿non lle importaría que no canto de venderme un pouco, como usted di, me rejalara por completo?
No hay comentarios:
Publicar un comentario