xxx

-¡Vinde, tedes que mirar isto!

A miña prima a mais nova chamounos excitadisima a min e a miña irmán unha tarde.
Parece ser que fixera un descubrimiento da ostia e quería que foxemos miralo.

Chejamos a súa casa cargadas de patatillas e radicals, daquela dábamoslle tamén o frutopía e escuitábamos Green Day, unhas kinkis.

O caso, que atopara unha cinta de video dentro da caixa dos documentales de National Geographic do seu irmán e que quería porno-la.

Sentámonos as tres no sofá.

-Vos fijádevos nisto.-dixo mentras metía a cinta no video e dáballe ó play.

A continuación fomos testigos dunha penetración en primer plano, eu tardei un pouco e darme conta, pero miña irmán sufriu un colapso

-¡Non é rosita!- gritaba mentras lle trembilicaba o queixo-¡está chea de venas!

Mentras miña irmán intentaba superar o trauma de ver unha polla por primeira vez,
nós dedicámonos a analiza-lo video en profundidad.

-¡Párao!- dixenlle eu no medio dunha doble penetración-¡Mimá, casi non lle queda espacio no medio!
-Xa che dijo, eu creo que se tocan- dixo miña prima o tempo que nos achegábamos á pantalla.
-Dalle en pause pra diante.
-¡Tócanse, tócanse!-aplaudiu miña prima entusiasmada e sinalizando o punto exacto coa punta dun lapiz-que fenómena a jicha esa.
-Ten que tela escaldada a tope.
-Non son rositas-repetía miña irmán, eu empezaba a preocuparme por ela en serio.
-Bueno, estas non, pero algunha rosita haberá por ahí, tranquila, ti bébelle.

Abrimos outra bolsa de patatas e sejimos dándolle.

-¡E tamén se dan polo cú!-dixo miña prima cos ollos como platos- pero ¿a quen se lle ocurriría iso?
-Mimá, xa custa meter un supositorio, ¡canto mais!
-Iso ten que ser imposible, ijual teñen os efectos especiales.
-Ten que ter porque mi madriña...¡dalle pra trás!-un fulano acababa de correrse poriba dunha das jichiñas-¡Redios!
-¡Joder! ¡e lápase toda!
-Mira ti como era o choyo-dixo a miña prima no medio dunha orgía- escáchanse de pernas e o tipo metella toda.
-¿Verdad? parece ridículo hastá. Eu escojónome se viñera un fulano a facerme iso.
-Se o pensas... ¡joder, nosos pais fixérono!
-Non mo creo-dixen convencida.
-¡Non son rositas!-era miña irmán chorando a moco tendido xa-¡e teñen pelos e venas!

Intentamos calmala e quitamos o documental.

-Pois meu irmán e os colegas pasan así as tardes dos domingos, a ver documentales.
-Por iso sabe tanto de animales-díxenlle.

Marchen coa miña irmán en estado catatónico.
Repasei a lista de personas que pensei que xa o tiñan feito e non mo creía.
Miraba pros transeuntes pensando:

"Si, si, tedes esas caras de personas normales, pero eu sei o que facedes todos,
andades a cabalo uns enriba dos outros e despois vades por ahí como se tal cousa,
¿como farán pra disimulalo? eu creo que se me notaría na cara"