O fijo

Aquel día andaba eu envinajrada a muerte,
así que decidín mandarlle máis vinajre a dolor
e discurrín de achejarme á de Abel pra suministrarme unhas dosis.

Alí taban xa o Pousas, o Pelico e mailo Lambadas, que me ventaron ó vuelo.


-Senta con nós, coma o resto dos homes-dixéronme.


Nisto chejou o Ghose cuns fijos a modo de pincho, extrordinario aquilo.
O Pelico colleu un e empezou a mazalo coma un pulpo enriba da mesa.
Aostiou naquel fijo como se fora un propio fillo.

-¿Qué fas animal?-jritoulle o Pousas-¿pero ti qué lle fas a ese fijo?

-Isto hai que darlle duro pra que estea gugoso-explicou o Pelico democráticamente.

-¡Vota cona! Ajora xa sei porque a túa muller vai con cara de amarjada a todor lados-dixo o Lambadas- Iso non se fai así, iso cóllese así o fijiño, e dáselle un masaje ó redor, suaviño, así, así.-mentras falaba frejaba no fijo como se efectivamente fora a pepitilla da muller do Pelico-ves, ajora colles, ábrelo e pápalo todo.

-Lambadas, ¡me cajo en dios! non fájalo porco co fijo.

-E coa lengua así.-espetou o Lambadas gesticulando ampliamente.

-Mira que o Ghose ten cámaras e injual tache a jrabar ajora unha porno a conta túa.

-¡Ojalá! Oíche Pelico, dille que che dea a jrabación e vai praticando, que non hai nada que me máis me joda na alma que mirar unha muller amarjada.