Cando chejei ó eido, mirei que había rebumbio na corte.
Funche alá e aquelas cabras xa andaban a rillar nas paredes, "¡Me cajo no rapás de dios!, apóstoche a que non levou ás cabras ó monte"
Efectivamente, alá me entro pola cociña pra dentro e atopeino todo tranquilo, co pitillo na boca coma un marqués.
-"¡Mui bonito!, as cabras na corte e o señorito coa Plei"
(Boullosa)
No hay comentarios:
Publicar un comentario